علی اصغر حداد به مناسبت هشتادمین سالگرد درگذشت نویسنده اتریشی روبرت موزیل در سال 2022 درباره رمان مهم ادبیاتِ مدرن «مرد بدون قابلیت» صحبت می کند
گفتگوهای ادبی بین المللی 2022 در انجمن فرهنگی اتریش در تهران

کارل گئورگ تئودور کوچی متولد 15 آوریل 1813 در اوسترون، گیاه شناس اتریشی و محقق نام آور در زمینه گیاه شناسی بود. کوچی از سال 1833 در وین به تحصیل الهیات پرداخت، اما خیلی زود به گیاه شناسی علاقه مند شد. او از سال 1834 سفرهای گیاه شناسی خود را به ایالت های شرقی اتریش-مجارستان یا همان کرواسی و رومانی امروزی انجام داد. در زمستان 1835 از یونان گذشت و به قاهره در مصر سفر کرد و سپس به اسکندریه بازگشت و از آنجا به سوریه و کوه‌های توروس در کیلیکیه (ساحل جنوب شرقی ترکیه کنونی) ادامه داد. در سال 1839 به کوردوفان ، 1840-1841 به سمت قبرس، سوریه، بین النهرین و کردستان و 1842-1843 به ایران سفر کرد، جایی که یکی از اولین صعودهای مستندش به کوه دماوند (5604 متر) در البرز را انجام داد. مجموعه‌های گیاهی کوچی از جنوب ایران، پایه‌ای برای دانش ما در مورد فلور کوه‌های زاگرس و دامنه‌های جنوبی آن و جزایر خلیج‌فارس، خارک و خارگو ایجاد کرد. حداقل 276 تا از بیش از 800 جمع آوری او بعدها به انواع گونه های جدید تبدیل شدند، که بیشتر آنها برای اولین بار توسط ادموند بوسیه (85-1810) در مجموعه وی " تشخیص های پلانتاروم اورینتالیوم نواروم" (Boissier 1843-59) و در فلورا اورینتالیس (Boissier 1867-84) شناسایی شد.

دانشگاه خوارزمی (https://khu.ac.ir/fa) قدیمی ترین موسسه آموزش عالی در ایران به شمار می رود و دارای دانشکده های علوم طبیعی، زیست شناسی و علوم زمین و یک باغ گیاه شناسی در کرج (حومه تهران) است. دانشمندان و گیاه شناسان مشهوری از اتریش، آلمان، سوئیس، ایران و هند در زمینه علوم گیاهی و بوم شناسی در این سمپوزیوم شرکت کردند.

از اتریش دکتر کریستیان برویشلر، گیاه شناس و از موزه تاریخ طبیعی وین و دکتر جلیل نوروزی (همکار پروژه، از دانشگاه وین)، از کشور سوئیس، گیاه شناس مشهور دکتر لوران گوتیه و از آلمان مورخ علوم دکتر پریسا کشاورزی در این برنامه شرکت کردند. در طول سمپوزیوم، ویدئویی توسط دکترارنست ویتک، گیاه شناس بازنشسته، از موزه تاریخ طبیعی وین نشان داده شد.

این سمپوزیوم در روز جمعه 23 اردیبهشت ماه ادامه یافت، با نمایش یک فیلم ویدئویی از سخنرانی دکتر ارنست ویتک از موزه تاریخ طبیعی وین با عنوان "داستان فلورا ایرانیکا - تعهدی یک نفره مبتنی بر همکاری و تبادل رایگان اقلام " که به تشریح تلاش های کارل هاینس رشینگر در گردآوری مجموعه گیاه شناسی فلورا ایرانیکا و نقش برجسته این تبادل بین المللی بین کارشناسان و دانشجویان اشاره شد.

شرکت کنندگان سمپوزیوم در پایان از بخش گیاه شناسی دانشکده زیست شناسی و بخش هایی از موزه دانشگاه خوارزمی و باغ گیاه شناسی کرج بازدید کردند.

مراسم افتتاحیه این سمپوزیوم روز پنجشنبه ۲۲ اردیبهشت ماه با حضور دکتر حبیبی، رئیس دانشگاه خوارزمی ، ولف دیتریش هایم، سفیر اتریش و دکتر عبادتی، مدیر دفتر همکاری های علمی بین المللی و دبیر اجرایی سمپوزیوم برگزار شد. سفیر هایم ابراز امیدواری کرد که همکاری در زمینه گیاه شناسی باعث تقویت روابط بین ملت ها و دولت ها شود. وی ابراز تمایل کرد که روابط علمی بین مؤسسات علمی برجسته دو کشور مانند موزه تاریخ طبیعی وین و دانشگاه خوارزمی گسترش یابد.

سخنرانان سمپوزییوم فلورا ایرانیکا به موضوعاتی مانند تاریخ گیاه شناسی، علم گیاه شناسی، طب گیاهی، تغییرات آب و هوا و تاثیر آن بر کره زمین، پایداری و نقش دولت ها در آن پرداختند. دکتر کریستیان برویشلر از بخش گیاه شناسی موزه تاریخ طبیعی وین ، سخنرانی جالبی با عنوان "فلورا ایرانیکا و موزه تاریخ طبیعی وین در سال 2022 - کجا هستیم و به کجا می رویم؟" در مورد نیاز به دیجیتالی کردن آرشیوها برای همکاری های بین المللی در راستای درک اهمیت و مبارزه با بحران اقلیمی ارائه کرد که با استقبال بسیار خوبی از سوی مخاطبان مواجه شد.

معرفی مختصر هر نمایشگاه
میشائلا پوتس در کارهای خود به بررسی این سوال می پردازد که آیا اطلاعاتی که از دست رفته می تواند به صورت دیجیتالی وجود داشته باشد یا خیر. آثار مجموعه "تصنیف‌های انقراض" شامل تصاویری است از گیاهان اخیراً منقرض شده یا در حال انقراض .این تصاویر که با زیبایی شناسی باروک ترجمه شده اند، این اسناد را به گوشی هوشمند مرتبط می کنند و به ژست های بی اهمیت و عناصر مخرب رفتارانسانی اشاره می کنند. ( هفت اثر در نمایشگاه)
پلیم در آثار هنری گیاه شناسی اش که سبکی پس از باروک دارند، تصاویری را خلق می کند که گونه های گیاهی از مناطق مختلف را در جستجوی "اتحادهای بالقوه بین طبیعت و تمدن" به یکدیگر پیوند می دهد. او به تنوع زیستی و همچنین نشان دادن انقراض دائمی تنوع زیستی از طریق کشت های تکی می پردازد (دو اثر در نمایشگاه)
رادیکال در معنای اصلی واژه , به معنای ریشه دار، زمینی، با گیاهان چشم در چشم است. این همان مساله ای است که هانا اشتیپل در فرآیند کاوش های آنتروپوسن خود به آن نزدیک می شود. تصاویر او لایه به لایه با کمک شابلون ها و غلطک ها ساخته می شوند و فضایی را برای اتفاقات ناگهانی باز می کنند ( شانزده اثر هنری در نمایشگاه)
کریستوفر ویتینه در خلال نمایشگاه به گسترش مجموعه خود "Jardin du Souvenir" نیز پرداخته است. روی یک دیوار عکس ها، نقاشی ها، کارت پستال ها، گیاهان خشک شده و وسایل شخصی وی قرار دارند: چیزها و تصاویری که هنرمند را با طبیعت پیوند می دهد (بیست و هشت اثر در نمایشگاه )
در مجموعه کلوزآپ او که به نظر امپرسیونیستی می آید، قطعاتی از واقعیت ارگانیک به انتزاع تبدیل می شوند و به این نحو کیفیت نقاشی عکس های ایوان اسوالد آشکار می شود. نگاه دوربین به گلبرگ ها و گیاهان ظریف خیره شده و آنها را نوازش می کند. ترکیب بندی و رنگ آمیزی ظریف عکس ها و بازی با نزدیکی به موضوع عکسها، بار دیگر نشان می دهد که آثار اسوالد اکثرا فیزیکی هستند و بسیار تاثیرگذارند. ( بیست و پنج اثر در نمایشگاه)
انحلال دقیق فرم و ساختار از طریق هیجان زیباشناختی میان نور و تاریکی، به جریان افتادن رنگها و آبستراکتیون نقاشی، بیننده را به دنیایی رویایی می‌کشاند که در آن تصاویر ارگانیک حسی با محیط به روشی سورئال ادغام می‌شوند تا خود را به ساختارهای ترکیبی جدید تبدیل کنند. کریستینا گروبر با ارائه ویدئوی چند رسانه ای خود نشان می دهد که چگونه با بخش های آنالوگ دنیای دیجیتال کار می کند. کار ارائه شده یک جنگل را نشان می دهد، و به سرویس ذخیره سازی ابری (کلاود) و تحقیقات مرتبط با آن درباره آب، پایداری و زیرساخت های دیجیتال می پردازد. (چهار اثر در نمایشگاه)
کتاب «بلوط های اروپا و شرق» بین سال های 1859 تا 1862 نوشته شد و در سال 1862 توسط انتشارات ادوارد هولتسر (وین و اولموتس) منتشر شد. این اثر در قالب فولیوی درشت با 40 کرومولیتوگرافی رنگی منتشر شده است و یکی از زیباترین کتاب های مصور در مورد بلوط است. این پانل‌ها که با استفاده از فرآیند ویژه «چاپ رنگ روغن» تولید شده‌اند، توسط هنرمندی به نام کارل هورژ از وین و بر اساس نقاشی‌های اوبرر و جی. سبوس، صاحب هرباریوم کوچی، با استفاده از موادی به عنوان مدل، نقاشی شده‌اند. هورژ تعداد زیادی تصویرسازی و اثر چاپی برای بسیاری از نشریات تولید کرد و در آن زمان تصویرگر معروفی در وین بود. فرشید لاریمیان شخصاً به عنوان هنرمند برای عکسهای این کتاب همکاری کرده است. او سعی کرد ارزش کار کارل هورژ، تحقیقات کوچی و زیبایی آنها را به اطلاع عموم برساند ( 22اثر در نمایشگاه )
 دیوید آیسل در آثار هنری خود نوعی باستان شناسی معکوس را دنبال می کند: او آنچه را که می خواهد در آثارش نشان دهد در آنها پنهان می کند. نقاشی ها، کلاژها و آثار او طبیعت و فرهنگ را در هم می آمیزد، اصل و کپی. از طریق این سردرگمی، موتیف های گیاهی بیشتر پرسش ایجاد می کنند تا پاسخ - و شاید به این ترتیب بینش جدیدی را برای بیننده خلق می کند. (9 اثر در نمایشگاه )
رگینا آنتسن برگر سالها یکی از آخرین "Gstettn" های باقی مانده در وین را عکاسی کرد - قطعه ای از فضای شهری که به مکانی برای رهایی تبدیل شده است. مجموعه عکس های آنتسن برگر ادای احترام به مکانی است که در خطر انقراض است و برخی آن را شبیه به "علف های هرز" می دانند که در آن منطقه بیش از حد رشد کرده اند. این محل واحه ای رام نشده برای حیوانات وحشی و حشرات است که به طور فزاینده ای در شهرها در حال انقراضند و بنابراین از بیشترین اهمیت زیست محیطی برخوردار هستند. ( 12 اثر در نمایشگاه )
زودگذر و فانی بودن موقعیت ها را می توان در آثار کارین ماریا پفایفر مشاهده کرد. به عنوان مثال، در مورد صدها هسته آهک فیلیگرانی که از نخ های نازک نایلونی در یک اثر بزرگ آویخته شده اند. آنها وارد میدان دید بیننده می شوند و چرخه طبیعی زوال و بازسازی را تداعی می کنند (8 اثر درنمایشگاه کودک)
ماریانه لانگ در نقاشی‌های خود زیبایی ظریف جانوران و گیاهان محلی را نشان می‌دهد که معمولاً مورد توجه قرار نمی‌گیرد: برگ‌های خرد شده، انواع گلسنگ، نقوش چوب بر تنه درختان قطع شده، رشد زیاد یا شب پره ها. او این آثار را با دقت بسیار با استفاده از تکنیک‌های غیرمعمول اجرا می‌کند: حکاکی‌های آتش روی کاغذ، خراش های‌ روی کاغذ، کاغذ با تارسیای چوبی یا خط نقره‌ای روی بوم. (20اثر در نمایشگاه )